Đăng bởi hongha83 vào Hôm kia 21:01
Die Sagen, die der Erde sich entfernen,
Vom Geiste, der gewesen ist und wiederkehret,
Sie kehren zu der Menschheit sich, und vieles lernen
Wir aus der Zeit, die eilends sich verzehret.
Die Bilder der Vergangenheit sind nicht verlassen
Von der Natur, als wie die Tag’ verblassen
Im hohen Sommer, kehrt der Herbst zur Erde nieder,
Der Geist der Schauer findet sich am Himmel wieder.
In kurzer Zeit hat vieles sich geendet,
Der Landmann, der am Pfluge sich gezeiget,
Er siehet, wie das Jahr sich frohem Ende neiget,
In solchen Bildern ist des Menschen Tag vollendet.
Der Erde Rund mit Felsen ausgezieret
Ist wie die Wolke nicht, die abends sich verlieret,
Es zeiget sich mit einem goldnen Tage,
Und die Vollkommenheit ist ohne Klage.
Trang trong tổng số 1 trang (1 bài trả lời)
[1]
Gửi bởi hongha83 ngày Hôm nay 21:01
Dần xa trần thế nhiều chuyện huyền thoại
Về thần linh từng tồn tại và tái sanh
Ta học nhiều điều - khi chuyện về với nhân loại
Từ thời gian tự tiêu tán thật nhanh
Hình ảnh quá khứ không bị bỏ phế
Bởi thiên nhiên, như thể ngày nhạt phai
Trên đỉnh mùa hạ, thu quay xuống thế
Thần mưa lại ngự trị trên bầu trời
Nhiều việc xong xuôi chỉ sau một lúc
Bên chiếc lưỡi cày dân quê khoe mình
Và thấy năm sắp tàn trong hạnh phúc
Trong cảnh đấy ngày lao động hoàn thành
Xung quanh địa cầu điểm tô với đá
Không như đám mây đêm đến dần tan
Mà thể hiện với một ngày vàng loá
Và sự hoàn hảo chẳng một lời than