Đăng bởi hongha83 vào 30/10/2020 21:25
Սառն ու հմուտ էիր, խոր ու գիտուն,
Պատմությունն էր անհուն քո Մուսագետը,—
Եվ դու եղար մեզ հետ, երբ ահավոր աղետը
Մոլեգնությամբ իր բիրտ մտավ մեր տուն։—
Այն օրերում մեր տունը չկար խնդում,
Կորնչում էր միգում մեր արահետը,—
Եվ մեր հանճարը հին, կոփված անդուլ
Սերունդների ջանքով — դեռ անծանոթ մի գետ էր։
Դու սուզվեցիր, վարպե՛տ, անեզրական այդ ծովը,
Եվ շլացած անծիր մեր գանձերի փայլից —
Ելար, ինչպես նավազ1, որ գյուտերից գինով է...
Եվ աշխարհի առջև, որ դեռ ահով էր լի,
Դու բացեցիր ոգու մեր գանձարանն անհուն—
Եվ մեզ համար դարձար — անմարելի անուն։
Trang trong tổng số 1 trang (2 bài trả lời)
[1]
Sâu sắc và lạnh lùng, tinh xảo và uyên thâm
Niềm cảm hứng của Anh được chăm nuôi bằng lịch sử
Khi chúng tôi gặp khổ đau và triệt hạ
Anh đã ở bên, trong khói ngạt của thời buổi loạn điên
Ngôi nhà của chúng tôi ảm đạm, tàn lụi hết sự sống rộn ràng
Con đường chúng tôi đi vào những ngày cay độc ấy khuất sau màn che kín
Tưởng như thiên tài của chúng tôi nằm dưới đáy sông quên lãng
Nhưng Anh đã nhìn lên phía trước, không hoảng hốt bởi khổ đau
Anh đã dũng cảm lao xuống vòng nước xoáy hun hút dưới đáy sâu
Và kho báu bí mật trong bóng tối làm anh sung sướng
Người thợ lặn uyên thâm say sưa điều phát hiện
Ở đất nước, cho đến bây giờ mọi chuyện đều rạc rời đểnh đoảng
Anh đã đem về món quà vô giá của trí tuệ nhân dân
Và kỷ niệm về Anh sẽ vĩnh viễn vẹn nguyên
Ngôn ngữ: Tiếng Nga
Gửi bởi hongha83 ngày 30/10/2020 21:35
Валерию Брюсову
Был холоден, искусен, многознающ,
Чтил Клио, проницал столетий тьму,
И с нами был ты, был нам как товарищ,
Когда жила беда у нас в дому.
Был в этом доме сумрак скорбно-давящ,
Стезя народа таяла в дыму,
Наш древний гений, взросший средь пожарищ,
Он был ещѐ неведом никому.
Нырнул ты в наше море, в мир бездонный,
И, оглядевшись, выплыл, потрясѐнный,
Как блеском ослеплѐнный водолаз...
И в мире страшном, в жизни злой и утлой,
Сокровищницу нашу распахнул ты,
И стал нетленным именем для нас.