Đăng bởi thanhbinh82_tp vào 25/10/2007 17:30, đã sửa 1 lần, lần cuối bởi tôn tiền tử vào 04/05/2024 09:58
A Roger Caillois
El agua horada la piedra,
el viento dispersa el agua,
la piedra detiene al viento.
Agua, viento, piedra.
El viento esculpe la piedra,
la piedra es copa del agua,
el agua escapa y es viento.
Piedra, viento, agua.
El viento en sus giros canta,
el agua al andar murmura,
la piedra inmóvil se calla.
Viento, agua, piedra.
Uno es otro y es ninguno:
entre sus nombres vacíos
pasan y se desvanecen
agua, piedra, viento.
Trang trong tổng số 1 trang (2 bài trả lời)
[1]
Gửi bởi thanhbinh82_tp ngày 24/10/2007 17:30
Tặng Roger Caillois
Nước bào rỗng đá,
gió thổi tung nước,
đá cầm chân gió.
Nước, gió, đá.
Gió đẽo khắc vào đá,
đá là cốc đựng nước,
nước thoát ra thành gió.
Đá, gió, nước.
Gió xoay chiều gió hát,
nước trôi nước thầm thì,
đá lặng câm bất động.
Gió, nước, đá.
Cái này là cái kia và không là gì cả:
giữa những cái tên trống rỗng
chúng trôi đi và biến mất,
nước, đá, gió.
Gửi bởi hoanghannom ngày 03/05/2024 03:00
Có 1 người thích
Viento, agua, piedra
A Roger Caillois
El agua horada la piedra,
el viento dispersa el agua,
la piedra detiene al viento.
Agua, viento, piedra.
El viento esculpe la piedra,
la piedra es copa del agua,
el agua escapa y es viento.
Piedra, viento, agua.
El viento en sus giros canta,
el agua al andar murmura,
la piedra inmóvil se calla.
Viento, agua, piedra.
Uno es otro y es ninguno:
entre sus nombres vacíos
pasan y se desvanecen
agua, piedra, viento.